Winter

20 november, acht uur ’s ochtends.
Terwijl ik moed lig te verzamelen om ons warme bed uit te stappen en om de eerste niet erg aanlokkelijke taak van vandaag, mijn koude kleren aantrekken, te gaan trotseren, hoor ik een vreemd geluid.
Takgrrrr….grgr..tingpof…. Stilte.
“Wat was dat?” vraag ik licht verbaast aan Henk, die nog heerlijk warm naast me ligt te soezen. “Is het Trucje niet?” Antwoordt hij slaperig.
Truc is ons zeventien jaar oud half dementerende hondje dat soms meerdere keren per nacht uit haar slaap opschiet, een aantal rondjes door de kamer rent, soms met een bonkje omvalt, opstaat om verder te rennen waarbij ze lekker met haar pootjes over de houten vloer krast, plotsklaps stilstaat en verdwaasd rondkijkt om vervolgens weer naar haar mandje te rennen waar ze zich weer opkrult en verder slaapt.
Ik kijk naar het mandje aan mijn kant van het bed. “Nee hoor, ze ligt gewoon lekker te slapen. Wat raar, wat was het dan voor geluid?” vraag ik nieuwsgierig terwijl ik nog steeds geen aanstalten maak om op te staan.  “Het leek wel alsof er iets brak.”
 “Nou, dan kijk ik toch even,” zegt Henk en zwiept met een snelle beweging het bed uit en loopt de kamer in. “Hier zie ik echt niets bijzonders hoor.” Om meer licht te maken opent hij de gordijnen. “Sohee, het heeft gesneeuwd, nou en nog eens veel ook, zeker wel veertig centimeter!”
“Oh jee, is het dan niet ons dak dat is geknakt?” reageer ik schertsend maar toch zodanig ongerust dat Henk wel even gaat kijken. Sinds ons dak van de schuur op een goede ochtend ook zomaar ineens zonder aankondiging, een verdieping naar beneden zakte, ben ik altijd een beetje bezorgd.
Gelukkig blijkt alles op zolder nog hetzelfde.
Nu hij er toch uit is, gaat Henk ook maar direct naar beneden om koffie te zetten en ik begin met lichte tegenzin aan mijn aankleed expeditie. Eerst een hemd, dan thermo-shirt met lange mouwen, daarover t shirt ook met lange lange mouwen en daaroverheen een schapenwollen trui, een lekker warme trainingsbroek en twee paar sokken. Ik zou maar zeggen de voorwinter-home-outfit. Als het echt 'door' gaat vriezen dan komen daar nog een fleesetrui en een lange thermo-onderbroek bij. Eventueel nog een sjaal.
Ja, mijn man moet toch echt van me houden, door me ook nu zelfs nog complimenten te maken over mijn uiterlijk, terwijl ik me zo ongeveer als een vierkante Kaukasus boerin door het huis beweeg. Zeker als ik in m’n sneeuwboots de houtvoorraad in huis aanvul, lijk ik toch echt in niets meer op de mondaine Amsterdamse, die tot voor tien jaar terug alleen op hoge hakken liep en die alles wat casual kleding was afzweerde.
Voor we aan ons Frankrijk avontuur begonnen hadden we deze nieuwe levensstijl ook bij onze vrienden in de Cevennes gezien. Dat zag er allemaal ontzettend leuk en ouderwets gezellig uit, maar daar zouden wij nooit aan beginnen! Waarom een extra trui aantrekken als je toch gewoon ook de kachel wat harder kunt stoken? Ja, dat waren we roerend met elkaar eens. Niks voor ons dat hippie gedoe!
Tja, soms lopen dingen wat anders dan voorzien. Het mooie is dat we het inmiddels gewend zijn en sterker nog, het nog heerlijk vinden ook, dat hoort gewoon bij ons Franse leven !
Maar ja dat zeg ik nu. De winter is nog maar net aangebroken, er zit nog genoeg hout in het hok, alles doet het nog, er zijn nog geen waterleidingen bevroren en mijn heerlijke elektrische deken zorgt ervoor dat ‘s avonds een warm bed op me wacht.
Ondertussen ben ik aangekleed en voel me blij, oké het is wel koud maar Henk is beneden al bezig met de kachel en nu er sneeuw ligt is alles veel lichter in huis.  
Gezellig, na de koffie weer lekker achter de computer en verder schrijven aan mijn boek, denk ik opgetogen, daar is het nu echt een mooie dag voor! 
“Lies, we hebben geen stroom!” roept Henk naar boven. 

            _____________________________________________________________________

In 2007 ben ik samen met Henk (contrabassist) verhuisd naar het Franse platteland.
Over deze wonderlijke periode heb ik een boek geschreven:
Ben je geïnteresseerd?  Via deze linken kun je het bestellen:
  Bol.com   boek € 16,95
  Ebook     ebook: €4,99

 

uitg.: Vandorp educatief/ Grenzeloos
Het verhaal over een waarzegster en een muzikant die samen hun geluk in Frankrijk willen beproeven om daar een centrum voor muziek en levenskunst op te zetten. 

Als Lies op een avond Henk ontmoet slaan de vonken direct over. Behalve hun artiestenbestaan blijkt al snel dat ze ook hun passie voor Frankrijk delen.
Het begint met dromen over 'later als...' maar hun enthousiasme haalt de droom in. Samen storten ze zich in het avontuur en belanden van het ene toeval in het andere.
Een verhaal vol humor, over passie en durf, dromen en aanpakken, liefde en loslaten maar vooral over verwondering.
Wat kan er veel gebeuren als je gewoon ‘ja’ durft te zeggen! Zij gaan er in ieder geval vanuit dat hun idee fantastisch is en alle gebeurtenissen lijken dit ook te bevestigen…

Deel twee komt uit in september/ oktober 2014